Kardiotokografia

Największe uznanie i najpowszechniejsze zastosowanie w ocenie dobrostanu płodu zajmuje kardiotokografia – metoda wprowadzona w latach 60 XX wieku, umożliwiająca jednoczasową ocenę czynności serca płodu oraz czynności skurczowej macicy. Daje to możliwość interpretacji zmian czynności serca płodu w zależności od skurczów macicy. Obecnie najczęściej stosowaną metodą kardiografii jest pośrednia, nieinwazyjna rejestracja ruchów zastawek serca i jego ścian wykorzystująca efekt Dopplera fali ultradźwiękowej.

Podłożem tej metody jest fakt, iż płód reaguje na niedotlenienie zmianami naczyniowymi oraz częstością czynności serca tak, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie w warunkach gospodarki tlenowej, najważniejszym życiowo narządom (centralny układ nerwowy serca i gruczoły dokrewne). Serce płodu, będące od III trymestru ciąży pod wciąż wzrastającym wpływem układu autonomicznego, wykazuje charakterystyczną zmienność czynności skurczowej. Zmienność ta, szczególnie krótkoterminowa, ulega obniżeniu w sytuacjach niedotlenienia centralnego układu nerwowego. Opisano istnienie zależności pomiędzy prężnością parcjalną tlenu w krwi tętniczej płodu a zmiennością krótkoterminową i udowodniono, że obniża się ona w czasie przedłużającego się niedotlenienia i kwasicy.

Kontrola kardiotokograficzna stosowana jest w okresie okołoporodowym w celu wczesnego wykrycia wykładników pogarszającego się wewnątrzmacicznie stany płodu a także do zobiektywizowania czynności skurczowej mięśnia macicy w sytuacji zagrażającego porodu przedwczesnego.

W naszym gabinecie mają Państwo możliwość wykonania badania kardiotokograficznego przy użyciu najnowszego aparatu z komputerowym wspomaganiem analizy zmienności długo- i krótkoterminowej wstęgi zapisu, co pozwala na wcześniejszą identyfikację stanu niedotlenienia i rozwijającej się kwasicy u płodu.